Turbodoładowanie zostało opatentowane w roku 1905 przez Szwajcara, dr Alfreda Büchi, od 1938 było stosowane w samochodach ciężarowych, zaś od 1973 w osobowych.
Turbosprężarka składa się z turbiny, czyli tzw. gorącej części i sprężarki, tzw. chłodnej części, których wirniki są sztywno połączone wspólnym wałem.
Spaliny opuszczające silnik poprzez kolektor wydechowy kierowane są do komory turbiny w której znajduje się wirnik. Osadzone na wspólnym wałku wirnika koło kompresji spręża powietrze zasilające silnik. Sprężone powietrze zawiera więcej tlenu co stwarza lepsze warunki dla procesu spalania. Dodatkowy tlen umożliwia lepsze spalanie co redukuje ilość emitowanych przez silnik zanieczyszczeń i podnosi jego sprawność i moc. Podczas sprężania powietrza wzrasta jego temperatura, a to zmniejsza ilość tlenu dostarczanego do cylindrów. Jest to zjawisko wielce niekorzystne dla elementów silnika, obniża jego sprawność i zwiększa emisje spalin. Aby obniżyć temperaturę sprężonego powietrza stosowany jest wymiennik ciepła tzw. intercooler.
Ogólnie turbosprężarka jest prostym urządzeniem. Przez lata została znacznie zminiaturyzowana i dopracowana konstrukcyjnie. Przy prędkościach dochodzących nawet do 200 000 obrotów na minutę i temperaturze gazów wylotowych do 800stC spręża powietrze do wartości 0.10MPa. Przy takich osiągach najważniejsze jest odpowiednie smarowanie wirnika czystymi olejami odpowiedniej klasy. Aby turbosprężarka służyła nam bezawaryjnie przez długi okres czasu należy przestrzegać wyżej wymienionych zasad. Ustrzeże nas to przed zbędnymi wydatkami , które w zależności od uszkodzenia kosztować nas mogą od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych.